Organ podatkowy podejmuje decyzje o udzieleniu ulg w spłacie zobowiązań podatkowych również w odniesieniu do podatników prowadzących działalność gospodarczą. W tym przypadku zarówno organ udzielający pomocy, jak i podatnik, musi mieć na uwadze nie tylko przepisy Ordynacji Podatkowej, ale również regulacje dotyczące pomocy publicznej (przepisy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej), a także przepisy wspólnotowe w tym zakresie.

W Gminie Karczew przedsiębiorca może ubiegać się o ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych:

1) które nie stanowią pomocy publicznej,

2) które stanowią pomoc de minimis - w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis - rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu Wspólnotowego do pomocy de minimis.

Ad. 1)

Ulgi, które nie stanowią pomocy publicznej Przedsiębiorca może ubiegać się także o udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, które nie stanowią pomocy publicznej. Przepisy nie regulują, kiedy udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych nie stanowi pomocy publicznej. Można zatem wnioskować, że pomocą taką nie będzie wsparcie, które nie spełnia łącznie wszystkich kryteriów zawartych w art. 87 Traktatu Wspólnotowego. W obwieszczeniu Komisji Europejskiej o zastosowaniu zasad z zakresu pomocy państwa wobec środków dotyczących bezpośredniego opodatkowania działalności gospodarczej (Dz.Urz. WE C 384/3 z 10 grudnia 1998 r.) Komisja stwierdziła, że działania administracji podatkowej mające na celu optymalizację długów nie stanowią pomocy publicznej. Przy czym optymalizacji ściągania należności publicznych nie mogą stanowić decyzje pomniejszające dochody publiczne, a jedynie działania zmierzające do ich wyegzekwowania, tyle że w późniejszym terminie. Oznacza to, że w przypadku, gdy organ podatkowy udziela ulgi w formie odroczenia lub rozłożenia na raty należności na postawie pozytywnej oceny przedsiębiorcy w zakresie możliwości regulowania zobowiązań podatkowych w dłuższym okresie, to takie decyzje nie stanowią pomocy publicznej, lecz optymalizację ściągalności podatków. Znaczenie tutaj może mieć także analiza organu podatkowego, czy konieczność udzielenia wspomnianych powyżej ulg jest konsekwencją poważnych problemów podatnika - wtedy mamy do czynienia z pomocą publiczną, czy też trudności przedsiębiorcy mają wyraźnie charakter przejściowy i są wynikiem okoliczności wyjątkowych, spowodowanych przez czynniki zewnętrzne (niezależne od przedsiębiorcy) - wtedy mamy do czynienia z optymalizacją. Kwestia rozstrzygnięcia, czy pomoc w spłacie zobowiązań podatkowych nie ma charakteru pomocy publicznej, będzie jednak każdorazowo wymagała odniesienia się do realiów konkretnego przypadku.

Ad. 2)

Ulgi, które stanowią pomoc de minimis Ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych mogą być przyznawane w ramach pomocy de minimis, która nie podlega obowiązkowi notyfikacji KE. Pomoc de minimis stanowi istotną formę wsparcia dla przedsiębiorców. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu Wspólnotowego do pomocy de minimis określa, że pomoc de minimis to wsparcie do wysokości 200 tys. euro, jakie przedsiębiorca otrzymuje w ciągu trzech kolejnych lat (w sektorze transportu drogowego - str. 3 100 tys. euro). Udzielenie pomocy de minimis następuje na wniosek przedsiębiorcy, niezależnie od jego wielkości.

1) zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej podmiot ubiegający się o pomoc de minimis musi przedstawić wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy zaświadczenie o pomocy de minimis otrzymanej w ciągu trzech ostatnich lat poprzedzających dzień wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy. Organ podatkowy przyznając pomoc de minimis informuje przedsiębiorcę, o charakterze pomocy. Wówczas ma obowiązek zażądać informacji o udzieleniu tego rodzaju pomocy w ciągu ostatnich trzech lat.

Do wydawania zaświadczeń zobowiązany jest podmiot udzielający pomocy. Zasady wydawania zaświadczeń w sprawie pomocy de minimis, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 marca 2007 r. w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie. Zaświadczenia te wydawane są z urzędu w dniu udzielenia pomocy, będącej pomocą de minimis, Pomoc udzielana jest na podstawie

1) decyzji - wraz z tą decyzją, w dniu jej wydania,

2) w formie ulgi podatkowej udzielanej na podstawie aktu normatywnego bez wymogu wydania decyzji - w terminie dwóch miesięcy od dnia udzielenia pomocy publicznej, przyczym podatnik może wystąpić o wydanie zaświadczenia przed upływem tego terminu. Wydane zaświadczenie zawiera m.in. datę wydania, pieczęć podmiotu udzielającego pomocy publicznej, określenie beneficjenta pomocy, dzień udzielenia pomocy publicznej oraz jej wartość brutto w złotych i w euro.

Procedura ubiegania się o ulgi dla podatników

1. Kiedy ubiegać się o ulgę

Każdy podatnik ma prawo ubiegać się o udzielenie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub ważnym interesem publicznym.

2. Kto udziela ulgi?

Podmiotem udzielającym ulgi w Gminie na podstawie Ordynacji podatkowej jest Burmistrz - jako organ pierwszej instancji.

3. Złożenie wniosku

Podatnik, który chciałby uzyskać ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych, składa w pok. Nr 7, odpowiedni wniosek (wzory wniosków zamieszczone poniżej lub do pobrania w BOM)

W przypadku wniosku składanego przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, trzeba pamiętać o bardzo istotnym wymogu, który nie występuje w przypadku, gdy wnioskodawcą jest osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą. Podatnik prowadzący firmę przygotowując wniosek musi wziąć pod uwagę nie tylko przepisy Ordynacji Podatkowej, ale również przepisy regulujące zasady udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom. Wynika to z obowiązku respektowania zasady równej konkurencji, czyli jednej z podstawowych zasad, na których oparte jest unkcjonowanie wspólnego europejskiego rynku.

Wzór wniosku zawiera:

- dane indentyfikacyjne

- imię, nazwisko (nazwa przedsiębiorcy),

- adres siedziby przedsiębiorcy oraz NIP,

- rodzaj ulgi podatkowej (np. rozłożenie podatku na raty),

- rodzaj i wysokość zobowiązania, którego dotyczy wniosek

- uzasadnienie wniosku, w tym argumenty potwierdzające ważny interes podatnika lub ważny interes publiczny (wraz z dokumentami potwierdzającymi argumentację).

„Ważny interes podatnika” to przede wszystkim trudności finansowe podatnika, spowodowane wypadkami losowymi i nie są rezultatem zaistnienia niezależnych od niego okoliczności, które nie pozwalają na uregulowanie należności podatkowych. Będą to również przypadki niezależne od sposobu postępowania podatnika bądź spowodowane działaniem czynników, na które podatnik nie mógł mieć wpływu.

Natomiast „interesem publicznym” jest konieczność respektowania wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, takich jak np. sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy, sprawność działania aparatu państwowego, korektę błędnych decyzji, itp.

Jak wyżej wspomniano: do ulg w spłacie zobowiązań podatkowych dla firm zastosowanie mają przepisy ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, w związku z tym przedsiębiorca powinien określić formę wnioskowanej pomocy publicznej oraz przedstawić wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy, w przypadku ubiegania się o pomoc:

- de minimis - wszystkie zaświadczenia o udzieleniu tej pomocy, jakie otrzymał w ciągu ostatnich trzech lat poprzedzających dzień wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy,

Trzeba pamiętać, że pomoc nie może zostać udzielona do czasu przekazania przez przedsiębiorcę wskazanych powyżej informacji lub zaświadczeń.

W przypadku wniosku o przyznanie ulg w formie odroczenia lub rozłożenia na raty podatku, zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, trzeba pamiętać, że wniosek powinien dodatkowo zawierać propozycję uregulowania zobowiązania, tj. terminy zapłaty, ilość oraz wysokość rat, w których wnioskodawca chciałby uregulować należność.

W zależności od tego, czy wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą czy osoba prawna, Urząd wymaga dołączenia do wniosku dodatkowych dokumentów.

Osoby prawne ubiegające się o udzielenie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych będą

musiały dołączyć do wniosku, m.in.:

1) sprawozdania finansowe,

2) ewidencje środków trwałych,

3) wykaz długów i wierzytelności,

4) inne informacje dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej (w tym aktualny wypis z Krajowego Rejestru Sądowego, umowy kredytowe, leasingowe itd.).

Wniosek można złożyć bezpośrednio w Urzędzie lub za pośrednictwem poczty.

Do pobrania:

Odroczenie terminu płatności podatku (osoba prawna)

Umorzenie zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę (os. prawna)